Malcziki

Na samą myśl o ludziach, z którymi mam jutro się zetknąć, poziom samozajebistości spada mi o połowę.

Lubię ich szczerą sympatią.

Oni potrzebują coacha. Czasem wystarcza im trener.

Ale ja patrzę na awizo komornicze, a oni zamawiają buty na miarę we Włoszech. Ja żyły wypruwam spłacając zaległości, a oni zgarniają 150 tys miesięcznie i wyglądają podwyżki. Mam kompleksa, i już. Niższości i wyższości jednocześnie.

Mam ważniejsze sprawy niż buty i komornik.

*

Śmierć

Jest gdzieś w pobliżu

gdzieś tu chodzi

stale krąży

zawsze w ruchu

z własną listą adresów

ma mocne serce

/R. Kapuściński/

*

Zbliża się Wielki Tydzień. Po raz pierwszy w mojej pożal się karierze zawodowej nie mam wolnego w Triduum. A nigdy nie było mi to tak potrzebne, jak w tym roku. Czego mam się nauczyć pracując w Wielki Piątek? I czy naprawdę nie mogę zwagarować z tej lekcji? Noooo?!

Myślę pytaniami, zresztą wiecie że tak mam.

*

Dla-czego?

Po co?

Czy ja to wybieram?

Czy ja się na to zgadzam?

Czego naprawdę potrzebuję?

Kogo i co kocham?

Za czym tęsknię?

Czy żyję tak jak chcę?

Tu i teraz?

*
Z lektur:
"Nie ma takiego prawa, że nie umrę, zanim przeczytam to, co mam" (Raduńska)
*

Powrót do korporacji to powrót do mitu poniedziałku. 

Wredny, destrukcyjny, niekreatywny i nierozwijający mit.

Dziś - prawdziwy.